چیزی بلد نیستم بگم ...

یه مدته به خودم و رفتارم شک کردم ، احساس می کنم دارم با اون شخصی که از خودم می شناسم متفاوت می شم !

البته مقصر خودمم ، به خیلیا بها دادم ، واسشون بال و پر شدم و اونا پریدن و من رو به حال خودم گذاشتن !

خیلی از آدما رو می شناسم که با بودن من و کمکای من تونستن به جائی برسن ، ولی واسه خودم هیچوقت چیزی رو نخواستم و شادی اونا شد شادی من اما کسی خواست ناراحتی من رو هم با خدش قسمت کنه ؟!

هر وقت شخصی رو تنها دیدم ، شدم واسش آشنا تا احساس نکنه توی دنیا تنهاست !

همون آدم با خیلیا آشنا شد و من رو تنها گذاشت و دیگه منو از یاد خودش برد ...

نا شکر نیستم ، به خاطر همون خوبی هام خدا توی زندگیم اشخاصی رو داده که از همه دنیا هم برام با ارزش ترن ، از همه آدمای دنیا ...