آغاز بُعد جدید ...

پرده نخست ( آغاز ؟ ) : با تمام اندیشه ها ، دلتنگی ها ، اندوه ها ... ولی دارم اغازی دوباره رو امتحان می کنم . روزگار دشواری رو دارم پشت سر می ذارم و باهاش می جنگم . این گزینه ها که از من دور نمی شه ولی می تونم از بیرون خودم رو خوب نشون بدم . اینم بد نیست . اندیشه شما چیه ؟!

پرده دوم ( خوب یا بد ؟! ) : قراره خودنویس رو یه چیز دیگه بذارم ! هم نشونی ، هم اسم و همه چیزشو ! ولی می خواد چی بشه و به کجا بره و این چیزا ، واقعاً نمی دونم ! نرخ این روزای دامنه ها هم که سر به فلک می زنه ! اما خوبه سالیانست . خودنویس که تغییر کنه کسی پیدام نمی کنه . سر جاش هست ولی نه اینگونه که بتونین بشناسینش . شاید اومدم پیشتون ... از کجا پیدا ؟!

پرده سوم ( مبینا ) : نمی دونین چه شیطونی شده ، فداش بشم ! یه دونه دندون اون جلوی جلوی دهنش درآورده با همون نمی دونین چیکارا می کنه ! یه مدت 2 هفته ای بیمار شده بود . خیلی دشوار تونست دوباره خودشو سر پا بگیره و بشه همون وروجکی که بوده . این روز ها هم دل خوش کردم به مبینا ، با اینکه واسه من همش خاطره است وقتی نگاهش می کنم . آزارش که می دما ، ولی خب خیلی مراقبشم ! من رو که می بینه ، سریع می گه « نِی نِی » یعنی آهنگ بذار برقصم ! وروجک از همین الان دیگه تو فاز رقص و آوازه ... خدا چند سال دیگه رو ...

پرده چهارم ( دانش آموز دارم ) : اندکی هست که یه شاگرد دارم ( خنده از نوع دندون بین ) ! بچه ی خوبیه فقط خیلی بازیگوشه ! هر چی می گما ، می ره کار خودشو می کنه ! هنوز تازه با افزونه های بیشتر از گونه ی خودش . در کل بچه ی دوست داشتنی و با حالیه . مث خودمه ...

پرده پنجم ( این چند ماه ) : واسم بد نگذشت اما خوب هم نگذشت ! درست همانند روز های گذشته ، بدون هیچ اتفاق خاصی روز ها رو سپری کردم . شرکتم که کمی مشکل پیدا کرده . دیروز رفتم و کارت های ویزیت رو دادم برای چاپ . روز گذشته اش هم سر برگ های آرم دار شرکت رو دادم برای چاپ ولی با اون همه مشکل در رنگ بندی ! امروز هم باید برم چاپخونه ، بالای سر پسر دائیم که مسئول چاپ سربرگ های منه بایستم و ببینم اولین طرح با رنگی که من دادم ، چی از آب در میاد تا تائید کنم یا رنگ دیگه ای رو جایگزینش کنم . امیدوارم نیاز به رنگ دیگه ای نباشه ! این رنگ بهم حس مرگ درونم رو می ده ...

پرده ششم ( روز ها ) : توی این دفتر هم خبری جز گرما ، خستگی تا دم دمای گرمای شدید خورشید و ... چیزی واسه من نداره . ولی خب همین که کمک خرج منه و درآمد واسم داره خوبه . ولی می ترسم از روزی که بخوام دیگه خودمو بزنم به کوچه علی چپ و همه چیز رو ول کنم و این ها رو هم بیچاره و بدبخت ! می شه ها ولی باید با اندیشه درست این کار رو بکنم ! سر بزنگاه ...
پرده هفتم ( تنبلی ) : قبل از سال رفتم یه کاری رو انجام بدم توی یه اداره ای ؛ توی یکی از شهرستان های استانمون ! 3 بار رفتم اونجا اینا نفهمیدن چی شد ، چی کرد ، چه رویدادی اتفاق افتاد ! هنوز مسئول پشتیبانی اداره نمی دونست کار من چی بوده و باید چیکار می کردم ! رئیسشون هم که از همه ی کارمندا خنگ تر و ... . اما خب اولین کار اداری ولی نیمه کاری من بود ! بد نبود و می شه گفت آزمایش خوبی بود . تنبلی هم که نوشتم واسه این بود که این اتفاق ها اینگونه افتاد : بار اول 4 روز ، بار دوم 1 روز و بار سوم 1 روز ! البته در میان 5 ماه رُخ داد ...
پرده هشتم ( پایان خودکامگی ) : می دونین پایان هر کسی که خودکامه ، خودخواه ، دنبال هر چیزی جز راستی و درستیه چه بلائی میاد ؟! هیچ چیز جز تنهائی و بی کسی . اون وقت دیدنیه . خدا کنه من از این دسته افراد نباشم که دیدگاهام پیامدی جز اندوه و نگرانی و خشم دیگران رو به همراه داشته باشه ! واسه همینه با اینکه شاید ریشه و بنیاد من بد باشه ولی تا تونستم خوبی کردم که نکنه من تنها بمونم بدون هیچ دوست و ... دیگری ... ( پایان کار ترسا ) ... چند روز پیش داشتم با شاگردم سر همین گفتگو می کردیم ...
پرده نهم ( راستیتش ) : خسته شدم ... دوست ندارم اندیشه ام به کار گرفته بشه ولی اینگونه دارم زندگی می کنم . به قول « آتا » این روز های اجباری ...
پرده پایانی ( ... ) : بدرود ...
پ.ن : اگه یه روزی دیدن دیگه خودنویس نیست شگفت زده نشین ! ولی من همینی که هستم می مونم برای همیشه ... آئین ...